جان بر لب است، از غم جانان دعا كنید            شاید به سر رسد شب هجران، دعا كنید

با چـشـمه‌های خـالی و خـشكـیدۀ نگـاه            در حـسـرت رسیـدن بـاران دعـا كـنید

روزی هـزار بار دعای فـرج كم است            در آرزوی یـار، فــراوان دعــا كـنـیـد

یا ایهـاالـرئـوف! شـمـا واسـطـه شـوید            ما بی‌كـسیم حضرت سلطان! دعا كنید

مـا آمــدیـم اذن مــحـرم بـه مـا دهـیــد            آقـا بـرای مـاه عــزا مــان دعــا كـنـیـد

ما گریه می‌كنیم كه یک روز جان دهیم            از داغ خشکی لب عـطشان؛ دعا كنید